Młodzież z pasją

Projekt „Młodzież z pasja” powstał w odpowiedzi na malejącą aktywność społeczną młodych ludzi i rosnącą potrzebę zagospodarowywania przez nich nowych obszarów. Braki infrastrukturalne oraz programowe środowisk lokalnych, spowodowane niskimi kompetencjami i małą skutecznością instytucji kultury oraz samorządów, uniemożliwiają prowadzenie właściwej polityki kulturalnej i edukacyjnej, kierowanej do młodych ludzi. Często powtarzane stwierdzenie, że „młodzież jest naszą przyszłością” pozostaje pustym hasłem, z którego kolejne władze gminne nie wyciągają żadnych wniosków. Brakuje miejsc, gdzie młodzież mogłaby spotykać się bez nadmiernej kontroli i w dowolnym dla nich czasie, co mogłoby pozytywnie wpłynąć na ich kreatywność.

Zapraszamy do zwiedzania bunkra wieżowego w Guziance

Dzięki staraniom Stowarzyszenia Nad Nidzkim w Rucianem-Nidzie bunkier wieżowy w Guziance otrzymał swoje drugie życie. Obiekt ten, który na początku XX wieku stanowił jeden z najważniejszych elementów Węzła obronnego Ruciane Guzianka, przekształcił się dziś w atrakcję turystyczną. Zwiedzanie bunkra jest doskonałą alternatywą na deszczowe dni dla turystów oraz okazją na lepsze poznanie historii i dziedzictwa kulturowego naszej gminy dla mieszkańców.

Outdoor-Erlebnis-Begegnung 2012

Outdoor-Erlebnis-Begegnung to hasło pod którym od 2008 roku odbywają się polsko-niemieckie spotkania młodzieży, w których udział bierze młodzież z Rucianego-Nidy. Tegoroczna edycja rozpoczęła się 25 czerwca w Krzyżach i zakończyła 8 lipca w Scheersberg, zaś jej organizatorami było Stowarzyszenie Nad Nidzkim w Rucianem-Nidzie oraz Internationale Bildungsstätte Jugendhof Scheersberg. Spotkanie jest podwójnym projektem, ponieważ bezpośrednio po wizycie niemieckiej młodzieży w Polsce, następuje rewizyta polskiej młodzieży w Niemczech. Projekty są współfinansowane z programu Polsko-Niemieckiej Współpracy Młodzieży.

Węzeł obronny Ruciane Guzianka

Węzeł obronny Ruciane Guzianka stanowił część fortyfikacji obronnej zwanej Linią Wielkich Jezior Mazurskich, która miała umożliwić obronę Prus Wschodnich przed inwazją wojsk rosyjskich w czasie I wojny światowej i obok Giżycka był to największy kompleks umocnień tego zespołu architektonicznego. Węzeł służyć miał obronie szlaku kolejowego oraz zabezpieczeniu przed obejściem Puszczy Piskiej od południa i Guzianki.

Główne umocnienia węzła zlokalizowano przy drodze do śluzy Guzianka, a także przy drodze do Pisza i moście kolejowym. Składały się one z 3 bunkrów tzw. blokhauzów, w których ulokowano stanowiska broni maszynowej oraz 5 punktów oporu piechoty dla ½ plutonu, złożonych z umocnień ziemnych i jednokierunkowego schronu. Przy rozpatrywaniu sposobu budowy tych umocnień, widać wyraźnie odmienny sposób ich wznoszenia w porównaniu z innymi tego typu obiektami. Biorąc pod uwagę silne zalesienie przedpola, budowniczowie nie zdecydowali się na instalowanie tutaj stałych baterii artyleryjskich, lecz zastosowali przewoźne, pancerne wieżyczki artyleryjskie kalibru 53 mm.